Marzenia senne zawsze stanowiły dla ludzi zagadkę. Były traktowane jako przesłanie, proroctwo, wskazówka, kierunek działania lub drogowskaz dla oddziaływań leczniczych. Marzenie senne rozumiane jako informacja do dziś stanowi dla nas wyzwanie badawcze w praktyce klinicznej i w życiu.

Tematem seminarium

jest skrótowe zarysowanie obecnych w psychoterapii nurtów myślenia o marzeniu sennym jako źródle poznania dynamiki relacyjnej i wewnętrznej pacjenta, jego wzorców osobowościowych, mechanizmów obronnych, czy wskazówek diagnostycznych. Analizując marzenia senne pacjentów rozumiane jako jeden ze sposobów ich komunikacji w procesie psychoterapii, chcemy zwrócić uwagę Państwa na przyczyny wyboru przez pacjenta takiej drogi przekazu w dialogu psychoterapeutycznym. Rozważymy współistnienie przeżywanych zagrożeń i potrzeby rozpoznania, spostrzegając opowiedziane przez pacjenta marzenie senne jako wybraną przez niego formę komunikacji doświadczeń związanych z czynnikami predysponującymi, wyzwalającymi i podtrzymującymi jego trudności. Analizując marzenie senne w dialogu psychoterapeutycznym, bazować będziemy na założeniu o istnieniu nieświadomych motywów, o których nic nie wiedząc wnioskujemy po skutkach jakie wywołują. Skoncentrujemy się na odwołaniach do myślenia psychodynamicznego i psychoanalitycznego, analizując z Państwem opowiedziane przez pacjenta marzenia senne w danym momencie kontaktu psychoterapeutycznego jako komunikat o złożonej psychodynamicznej strukturze toczący się w dialogu „pomiędzy”.

Na seminarium chcemy zobrazować marzenie senne pacjenta jako cenne źródło wiedzy dla obu stron na temat mechanizmów obronnych pacjenta, dynamiki przeniesieniowo-przeciwprzeniesieniowej, fazy procesu zmiany. Zwrócimy uwagę na postawę badawczą psychoterapeuty, jej warunki i zagrożenia w przebiegu pracy z marzeniem sennym pacjenta. Akcentując ciekawość i skrupulatność w gromadzeniu danych o wystąpieniu, oraz przebiegu marzenia sennego pacjenta, zatrzymamy się na tym co jest przekazane jako komunikat, co wyłania się w skojarzeniach, a o czym informuje wiedza płynąca z faktów z życia pacjenta, jego zachowań w kontakcie i przebiegu procesu zmiany. Ponadto chcemy bazując na materiale klinicznym pokazać, jak ważna jest otwartość psychoterapeuty na przyjmowanie informacji wyłaniających się ze zgromadzonego materiału, oraz w toku dyskusji wskazać istotne zmienne w procesie interweniowania w pracy z marzeniem sennym. W tej części seminarium akcentować będziemy zróżnicowanie diagnostyczne pacjentów i wynikające z tego wskazania i przeciwwskazania interwencyjne.

Podsumowując

wskażemy na różnice uwidaczniające się w obrazie, funkcji i formie przekazu marzeń sennych u pacjentów o różnym poziomie organizacji osobowości. Konkluzja ta będzie stanowić punkt wyjścia do sformułowania wniosków istotnych dla pracy psychoterapeutycznej z marzeniem sennym pacjentów o różnym stopniu integracji wewnętrznej.

Sposób realizacji:

Seminarium jest realizowane w grupach od 10-14 osobowych. Praca bazuje na materiale klinicznym przygotowanym przez prowadzących, ale może być też poszerzona o materiał kliniczny zgromadzony przez słuchaczy. Seminarium składa się z 4 części. Każda trwa 5 godzin lekcyjnych (5x45 minut). Odbywa się raz w miesiącu, w pierwszy piątek miesiąca od godziny 17.00 do 21.15. Jest realizowane w trybie stacjonarnym i on-line. Adresowane jest do osób pracujących klinicznie, z wiedzą dotyczącą podstaw dialogu terapeutycznego.

To osadzone w tradycji psychodynamicznej seminarium podejmuje kwestie związane z próbą odkrywania i pogłębienia rozumienia funkcjonowania umysłu psychoterapeuty w kontakcie z pacjentem. Seminarium obejmuje szeroką gamę zagadnień takich jak: sposób doświadczania kontaktu, słuchania i analizowania materiału, wykorzystanie różnych źródeł informacji dla budowania koncepcji zaburzeń od poziomu ogólnego po „tu i teraz” sesji psychoterapeutycznej, podejmowanie decyzji co uczynić przedmiotem interwencji, wybór czasu interweniowania, budowanie interwencji w oparciu o hipotezę diagnostyczną (z dopasowaniem do problematyki pacjenta), poruszanie się w continuum „ekspresyjne – wspierające”, emocjonalną odpowiedź na pojawiające się w trakcie sesji afekty pacjenta.

Wspólna praca skierowana jest na rozwijanie świadomości własnego warsztatu, zasobów jakimi dysponuje i z których korzysta (często nieświadomie…) psychoterapeuta. Formułowanie hipotezy diagnostycznej – centralne zadanie klinicysty - pomaga ocenić wokół jakich tematów będzie toczyć się psychoterapia, jakie są główne przyczyny cierpienia, wstępne możliwości pacjenta. Analizujemy proces powstawania koncepcji i sposoby jej wykorzystania do budowania interwencji i kreowania sytuacji psychoterapeutycznej.

Główna część seminarium będzie poświęcona opisaniu wewnętrznej pracy psychoterapeuty w czasie sesji, której rezultatem są podejmowane działania. Omówimy rodzaje i formy interwencji, ich rolę w rozwijaniu nowych możliwości pacjenta.

Będziemy poszukiwać swobody i kreatywności niezbędnych do poruszania się pomiędzy dystansem a zbliżaniem, empatią a odcięciem, myśleniem a przeżywaniem /doświadczaniem. Będziemy trenować przechodzenie od konkretu do symbolu, od objawu do afektu, od odegrania do rozumienia, od relacji do meta komunikacji. Uczestnik będzie mógł w bezpiecznych, „laboratoryjnych” warunkach spróbować różnych stylów funkcjonowania psychoterapeutycznego.

Zwrócimy uwagę na kluczowy dla pracy psychodynamicznej cykl: słuchanie – rozumienie – interwencja – ocena jej skutków(słuchanie). Omówimy rolę fenomenów „bezsłownych” w procesie regulacji afektu – empatyczną komunikację i siłę relacji psychoterapeutycznej w świetle nowych odkryć neurobiologicznych („right – to – right” communication).

Sposób realizacji:

Seminarium jest realizowane w grupach od 10-14 osobowych. Praca bazuje na materiale klinicznym. Seminarium składa się z 2 części. Każda trwa 10 godzin lekcyjnych (10x45 minut). Jest realizowane w trybie stacjonarnym. Adresowane jest do osób pracujących klinicznie, z wiedzą dotyczącą podstaw dialogu psychoterapeutycznego.